Tıp Bu Değil

Bu sıralar hastane işleriyle fazla haşır neşir oldum. Bir süre daha devam edecek gibi. Hem bu sebeple hem de çok beğendiğim için İlknur Arslanoğlu'nun editörlüğü ile basılan bir kitaptan söz etmek istiyorum. Daha doğrusu iki kitap. Ben birinciyi okudum, ikinciyi de aldım ama daha okumadım, okunacaklar sırasında bekliyor. ''Tıp Bu Değil'' ve ''Tıp Bu Değil 2''. İlk kitap 2012 de çıkmıştı, ikincisi ise 2013 de basıldı. 2013 bitmeden ikinci kitabı da okuyacağım.

Kitaplar; Çocuk Hastalıkları, Kulak Burun Boğaz Hastalıkları, Radyasyon Onkolojisi, Kardiyoloji, Psikiyatri, Göğüs Hastalıkları, Genel Cerrahi gibi farklı branşlardan hekimlerin yanında gazeteci,  tıp fakültesi öğrencisi, yazar, oyuncu, hemşire gibi değişik meslek gruplarından insanların güncel tıpla ilgili yazılarından oluşuyor. Kendi pencerelerinden sağlığa, bilimsel ve güncel tıbba bakarak sorguluyor, kendi aralarında tartışıyor ve kendi önerilerini paylaşıyorlar. Ama televizyondaki sağlık programları gibi  değil, reklam kokmuyor. Siz de size önerilen diyetleri, tedavileri sorgulayanlardansanız buyurun okuyun. Yok öyle hazıra konmak, okuyun, sorgulayın, danışın, kendi alışkanlıklarınız ve yaşam tarzınıza göre en iyisine karar verin. Herkese aynı, standart reçeteler yok. Bilimsel tıp, ticari tıp, koruyucu hekimlik, sağlık ve medya, firma, sektör ilişkileri, meslek örğütleri gibi konularda ben çok şey öğrendim. Neden sık sık hasta olup, sık sık doktora koşalım ki? Hasta olmamaya, sağlıklı kalmaya çalışmak daha kolay, daha ucuz, daha eğlenceli ve daha stressizken. Neden ülkemizde oldukça bol bulunan meyve sebzelerden vitamin ihtiyacımızı karşılamak yerine, içinde hangi katkı maddeleri ve boyaların bulunduğunun belli olmadığı ürünlerden yada ilaçlardan medet umalım ki (tıbbi gereklilikler elbette hariç). Kitapta da geçen Hipokrat'ın şu sözü bu durumu çok iyi açıklamıyor mu? ''İlaçlar gıdamız değil, gıdalar ilacımız olmalıdır''. Eminim siz de aşağıdakilere benzer cümleleri çok duymuşsunuzdur:

 -Ay ben meyve, sebze sevmem  ihtiyacımı.....ürünleriyle karşılıyorum.

-Tatlısız duramam, yedikten sonra insülin dozumu arttırıyorum.

-Ne yürümesi, hapı yok mu içsek de kilo versek kolayca?

Ben çok duydum ve hep acıyla güldüm. Keşke televizyonlardaki o sağlık programlarında hasta olmamayı anlatsalardı daha çok işe yarardı diye.

Dünyanın en eski meslek ve sanatlarından olan tıpın sektör haline gelmesini okumak üzücü olsa da farkı meslek gruplarının bakışını öğrenmek çok keyifliydi. Kitaptan çok alıntı yapamadım çünkü yapmaya kalksam kitabın neredeyse hepsini yazardım. Sağlıklı kalın.