Bizim bayramlar

Bizim bayramlarda günler öncesinden hazırlıklar başlardı. İkram edilecek yiyecekler hazırlanır, gümüşler parlatılır, avizelerin taşları tek tek silinir, misafirlere ikramda  bulunurken kullanılacak tabak, bardak vs hazırlanır, bayram şekeri, sigara alınır, çocuklara verilecek harçlık, mendil hazır edilir, en güzeli ve en heyecanlısı ise bayramlık kıyafetler alınırdı. Bayram şekeri almak da çok keyifliydi. Şekercilerin önü rengarenk şekerlerle dolu olurdu ve onlara bakmak hoşuma giderdi. Hem çikolata hem badem hem de kağıtlı şekerlerden alınırdı. Çünkü kahve ile likör ikram edilir, onun yanında da badem ve çikolata verilirdi. Hiç hoşuma gitmeyen ve nedenini anlayamadığım bir alışkanlık da sigara ikramıydı. Kokusu, külü herşeyiyle kötü olan bir şey neden ikram edilirdi hala anlayamamışımdır. Üstelik bizim evde de  hiç sigara içen yoktu. Şekerin peşine kolonya, isteyene dantel örtülü gümüş tabakla getirilen su ikramından sonra bayram tatlılarına geçilirdi. Bizim evin favori tatlısı hurma (kalburabastı) idi. Babaannemin hurmasının üstüne de yoktu.

Bayram ziyaretleri kısa tutulup daha çok eve ziyarete gidilmeye çalışılırdı. Bütün gün  yemek , içmek, gezmek ve  misafirlere ikramda bulunmakla geçerdi. Bayram misafiri ağırlamak farklı bir törendi ve çok eğlenirdik. Bizim evde bayram sabahları kahvaltıyla değil yemekle başlardı. Hem de ne yemek. Gün içinde gelen misafirler yada gidilecek misafirlikler nedeniyle fırsat olmayacağı düşüncesiyle doğan bir alışkanlık mıydı bilmiyorum. Bayram sabahı yemek sofrasına çok özenilirdi ( gerçi  annem her zaman özenir ama). Tüm aile bayramlıklarını giyer masaya oturur. Masada yok yok. Yoğurtlu çorba, etli bulgurlu yaprak sarma, etli nohutlu pirinç pilavı olmazsa olmaz. Yemekten sonra ailece bayramlaşılır, bayram harçlıkları verilir. Kahve ve çikolatadan sonra bayram tatlısı yenir. Artık misafir kabul etmeye yada misafirliğe gitmeye herkes hazırdır. Bu ritüel bizde halen her bayramda tekrarlanır. Önce aile büyüklerine gidilip el öpülüp bayramları kutlanır. Büyükler çocuklara bayram harçlığı verir. Bazen harçlıklar mendilin içine konularak verilirdi. Kız çocuklarına verilen mendiller işlemeli, kenarı oyalı olabilirdi. Halam, ablama verdiği o iğne oyalı mendillerden bana ne zaman verecek diye dört gözle beklemiştim. O mendiller hem çok güzeldi hem de büyümenin göstergesiydi. Hala da güzel değiller mi?

Şeker toplayan çocukları, uçan baloncuları, bayram kutlayan bekçileri ve davulcuları anmadan bitirmeyelim.