kıştan bahara

Kış biterken isimli yazıda fotoğrafını koyamadığım bir kaç örgünün fotoğrafı bu güne kaldı. Kışın son okunanlar da. Ayşe Kulin'in ve Debbie Macomber'in son bir kaç kitabının yanında Ferzan Özpetek ve Selim İleri'nin kitaplarını okudum.

İstanbul Kırmızısı Ferzan Özpetek'in İstanbul'unu anlatıyor. Ünlü sinemacı, kitaptaki sayfaları çevirip yeni bölümlere geçtikçe sanki film sahnesi değişiyormuş gibi hissettirerek İstanbul'u ve aşkı anlatmış. Yani ben öyle hissettim. Bu ilk kitabı, umarım devamı gelir çünkü değişik ve güzel. Elimden bırakamadan bir günde okuyup bitirdim.

Selim İleri'nin okuduğum kitabının adı ise İstanbul Mayısta Bir Akşamdı . Yazar daha önce de İstanbul ile ilgili kitaplar yazmıştı, bu sonuncusu. İstanbul anıları, İstanbul'u anlatan romanlar ve yazarları, şehrin dünü ve bu günü, sokakları, günlük hayatı, yemekleri gibi her şeyinden ayrıntıyla söz etmiş. Hani kitabı elimize alıp çıksak anlattığı sokakları, tarif ettiği evi, ağacı, çiçeği elimizle koymuşçasına buluverecekmişiz gibi.

 Bahar geldi sayılır. Artık uzun yürüyüşler ve parkların zamanı. Ağaçlar çiçeklendi. Güneş parıldıyor. Gözüm bir çiçeklerde bir gökyüzünde. Ben henüz göçmen kuşları göremedim ama ''yasayanbahar.org/springalive.net''sitesinden bakıyorum gelmişler mi, gören var mı diye. Baharın habercisi kuşların sesini dinleyip mutlu oluyorum. Çocuklar için de güzel bir site, oyun oynayarak doğayı ve kuşları hem görünümleri hem de sesleriyle tanıyabiliyorlar. Ben de kırlangıç sandığım kuşların ebabil olduğunu bu siteden öğrenmiştim. Kuşları görüp fotoğraflarını çekemedim ama çiçek ve ağaçların fotoğraflarını çekebildim.