Yemekteyiz

kızıma yapıp süslediğimiz kekler

kardeşimin fırında patates kızartması

Bu ara ailecek yemekteyiz. Ailecek dediysem sadece anne baba değil; çocukluğumdan hatırladığım replikteki gibi; enişte, yenge, halacığım, teyze, dayı, amcacığım hep beraber yiyip, sonra da diyetteyiz. Kimimiz yemeğe devam, kimimiz diyete başladı. Ben haftaya hem diyete hem spora başlıyorum, hareket olmadan olmaz. Resimlere bakıp bakıp doyacağım artık. Bu güzel şeyler de yenmez mi ama?

Yediklerimizden örnekler;



sebzeli ve sucuklu pizza

annemin karnıyarıkları

 sucuğumuz da burada



kardeşimin kurabiyesi

Pelit'in kurabiyeleri



Ahmet ustadan öğrendiğim iç bakla yemeği

kalamata zeytinlerle süslü piyaz

Kapı

Türk Dil Kurumu Türkçe Sözlük'tekine göre;

1-Bir yere girip çıkarken geçilen ve açılıp kapanma düzeneği olan, duvar veya bölme açıklığı

2-Bu açıklıktaki açılıp kapanan kanat

3-Gelir, geçim, kısmet sağlayan yer,kaynak yada imkan

4-Gidere yol açan ihtiyaç

5-Tavla oyununda iki pulu üst üste getirme

6-Ev gezmesi için gidilen yer

7-Devlet dairesi

8-Çok yakın zaman

Hayatımızın her aşamasında yanımızda; doğarken (doğumhane kapısı), hayata veda ederken (cenaze kapısı), tarihi şehir yada surlarda, evde, işyerinde, avluda, dolapta, alışverişte, hayvanat bahçesinde. Benim bu gün söz edeceklerim; yapının içine girmeye yada odalar arasında yer değiştirmeye yarayan, güvenlik, gizlilik sağlayan ve temelde tüm dünya kültürlerinde aynı biçimde kullanılan mimari öğeler.

En güzelleri, Sivas Divriği'de Ulu Cami'nin girişindeki taç kapılar (özellikle de kuzeydeki hayat ağacının çevrelediği taç kapı). Mengücek Beyliği zamanında Ahmet Şah ve eşi Turan Melik tarafından yaptırılan Ulu Cami ve ona bitişik Şifahane UNESCO'nun dünya mimari anıtları listesindeki tek Türk Anıtı. Ahlat'lı Hürremşah'ın eseri olan yapının heykelsi yontularla süslü taç kapıları birbirinden güzel.

Adı en şirin olanı ise Muğla'nın kuzulu kapısı. Avlu kapısı iki geniş kanattan oluşur, genelde girişe göre sağdakinin içinden ikinci küçük kapı açılır. Kapı üstü ahşap çatılı, üzeri kiremit kaplıdır. Ana kapı avluya eşya, at arabası girecekse açılır. Ev sakinleri ve misafirler sağ kanatın içindeki küçük olanı (kuzu) kullanırlar.

Taç kapıların ve kuzulu kapının hiç fotoğrafını çekmemişim ne yazık ki.

Kuğulu Park-Tunalı

Atatürk Bulvarı, Polonya Cd. ve Tunalı Hilmi Cd. arasında kalan Kuğulu Park ve Tunalı Hilmi Caddesi hala Ankara'lıların gözde eğlenme, toplanma, gezme alanlarından. Bizim de sıklıkla yürüyüş yapıp yer bulursak oturup dinlendiğimiz yerlerden biri. Park günün hemen hemen her saatinde dolu. Gösteri yapanlar, protesto edenler, evlenme teklifi yapanlar, çocuğunu parka getirenler, köpek gezdirenler vb. Çankaya Belediyesi'nin mümkün olan en az betonla  yaptığı düzenlemelerle de daha temiz ve güzel oldu.

Kuğulu Park'ın bulunduğu yer eskiden içinden dere geçen kavaklık bir araziymiş. Zaten Kavaklıdere semti de adını bu dere ve kavaklıktan alıyormuş. Vedat Dalokay'ın belediye başkanlığı sırasında yaptığı düzenlemelerle popüler olmuş. Park kurulduğu  zaman Viyana Belediyesi tarafından hediye edilen beyaz kuğular parka adını vermiş. Halen bulunan siyah kuğular ise Çin Halk Cumhuriyeti hükümetinin hediyesiymiş. Kaz, kuğu, ördeklerin yanında sadece kavak değil çınar, erguvan, alıç ağaçlarını da bulunduran park Kültür ve Tabiat Varlıkları Koruma Kurulu tarafından sit alanı olarak belirlenmiş. Parkın Tunalı Hilmi Cd. tarafından girişinde bizi karşılayan  Ümit Öztürk tarafından yapılan heykel Tunalı Hilmi'ye ait. Önünden geçen mağaza ve kafelerle dolu, her zaman kalabalık olan caddeye de onun adı verilmiş.
Jön Türk ve Türkçülük hareketinin önde gelen isimlerinden olan Tunalı Hilmi, son Osmanlı Meclis-i Mebusanı'na Bolu mebusu olarak girmiş, İstanbul'un işgali sonrasında Anadolu'ya geçmiştir. TBMM'de Bolu ve daha sonra Zonguldak milletvekili olarak üç dönem çalışmıştır. Kadınlara seçme ve seçilme hakkı verilmesi, Türkçe'nin özleştirilmesi, işçilerin sosyal ve hukuki haklarının verilmesini savunmuş ve bu konularda uğraşmıştır.